Technologia pozwala także na renowację i udrożnienie istniejących, uszkodzonych rur kanalizacyjnych, bez konieczności ingerencji w powierzchnię, podobnie jak w przypadku metody krakingu statycznego. Rozwiązanie znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie konieczna jest pilna interwencja. Takim przypadkiem jest awaria w gęsto zabudowanych przestrzeniach miejskich, gdzie ingerencja w istniejącą infrastrukturę generowałaby wysokie koszty społeczne. W trudnych przypadkach zaleca się, aby uszkodzoną rurę wypełnić zaczynem iniekcyjnym i wiercenie wykonuje się analogicznie jak w przypadku bezwykopowego układania sieci w gruncie.
Istnieje możliwość renowacji starych sieci nawet w przypadku całkowitej awarii i niedrożności sieci kanalizacyjnej. Podobnie jak w przypadku nowej sieci, naprawę uszkodzonych kanałów rozpoczynamy od wstępnego przewiercenia pilotażowego istniejącego, zablokowanego kanału.
System radiowej lokalizacji głowicy wiercącej pozwala na kontrolę trasy podczas całego procesu wiercenia. Stary, zablokowany rurociąg zostaje rozwiercony.
Metoda rozwiercania rur umożliwia dowolną zmianę średnicy rury, dostosowując ją do nowych wymagań konstrukcyjnych. Ma to szczególne znaczenie w przypadku rozbudowy istniejącej sieci i konieczności zwiększenia średnicy istniejących połączeń pomiędzy kolektorami.
Podczas remontu nie ma konieczności blokowania przepływu ścieków w sąsiednich instalacjach.