Kontakt
Pracujemy od poniedziałku do piątku w godzinach 07:00 - 18:00. Jesteśmy dostępni
pod numerem telefonu oraz za pośrednictwem poczty elektronicznej.

TRUDNA LOKALIZACJA DLA NOWEJ INSTALACJI KANALIZACYJNEJ
Technologia Wiertnictwa Grawitacyjnego obejmuje również instalacje z rur PE. Jednym z takich projektów była budowa przyłącza kanalizacji sanitarnej dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego na osiedlu Redłowo w Gdyni. Instalacja rury PE-RC DN160 powinna mieć długość 37 metrów, przy spadku grawitacji 5,5%, pomiędzy istniejącą studnią DN1200 a wykopem.


W przypadku tego projektu trudno było zrealizować przewiert wśród gęstej zabudowy mieszkalnej i przydomowych ogrodów. W rejonie prac występowało znaczne nachylenie terenu oraz spadki ograniczające manewrowanie jakimkolwiek sprzętem budowlanym

Początkowo zakładano, że prace wykonane zostaną przy pomocy wiertnicy HDD, jednak w związku z powyższymi niedogodnościami terenowymi firma deklarująca wykonanie przy użyciu HDD ostatecznie po wizji lokalnej odstąpiła od realizacji . Rozważano montaż z wykorzystaniem przeciskarki pneumatycznej, zwanej potocznie kretem. Istniało jednak duże ryzyko, że technologia przecisku, niekontrolowana i bez możliwości zlokalizowania i ewentualnej korekty zadanej trajektorii, na długości 37 metrów zawiedzie. Kret nie trafi do studni i nie uda nam się uzyskać pożądanego spadku. Dodatkowo drgania i wstrząsy powstałe na skutek pracy kreta mogą powodować uszkodzenia sąsiadujących budynków oraz innych obiektów takich jak mury oporowe i płoty ceglane. Znane są projekty, w których zastosowanie kreta pod typowy przepust pod drogą spowodowało uszkodzenia, pęknięcia w elewacjach budynków przylegających do robót. Siłę takiego oddziaływania można w przybliżeniu oszacować na podstawie zdolności do przenoszenia drgań przez dany ośrodek gruntowy, jednak wiąże się to z dodatkowymi ekspertyzami i badaniami gruntu. Stosowanie kreta w tak bliskiej zabudowie wiąże się z dużym ryzykiem związanym z ewentualnymi roszczeniami z tytułu ewentualnych szkód. Poza tym taka praca byłaby bardzo uciążliwa. Montaż instalacji w wykopie otwartym nie był możliwy ze względu na kolokację instalacji z należącym do miasta pasem technicznym o szerokości 1,5 metra. Ostatecznie okazało się, że technologia z wykorzystaniem Wiertnicy Grawitacyjnej jest jedynym skutecznym i najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem dla tego projektu.























Zaletą technologii wiercenia grawitacyjnego, poza efektywnością wiercenia i dokładnością wykonania, jest także mobilność urządzeń wchodzących w skład zestawu wiertniczego. Wszystkie urządzenia umieszczono w kompaktowym kontenerze. Pozwala to na prowadzenie prac praktycznie w każdym miejscu, nawet w gęstej zabudowie i z trudnym dostępem.



SYSTEM Kanalizacyjny WODY DESZCZOWEJ W GDAŃSKU
Wykorzystując technologię wiercenia grawitacyjnego przy użyciu maszyny MTM 1200 wykonano przyłącza kanalizacji deszczowej o średnicach 225 mm i 315 mm, każde o długości około 14 metrów.

Przyłącza kanalizacyjne musiały być wykonane z precyzyjnie ustalonym spadkiem grawitacyjnym pomiędzy infrastrukturą powstającego budynku a istniejącym systemem retencyjnym. Punktem przyłączeniowym była istniejąca studnia kanalizacyjna DN1200, zlokalizowana w środkowym pasie ruchliwej drogi.



Ze względu na strategicznie skomunikowane położenie niedopuszczalne było stosowanie jakichkolwiek technologii, które powodowałyby znaczne zakłócenia w ruchu, co z pewnością miałoby miejsce w przypadku innych technologii, w tym typowych maszyn i technologii bezwykopowych, takich jak wiertnice ślimakowe czy mikrotuneling. Wykorzystanie Wiertnicy Grawitacyjnej spowodowało jedynie kilkugodzinne wyłączenie jednego z trzech pasów ruchu Al. Grunwaldzkiej.
Proces wiercenia odbywał się metodą przewiertów pilotażowych, od komory startowej z umieszczoną w niej Wiertnicą Grawitacyjną, do studni znajdującej się w ulicy. Wiercenie pilotażowe wymagało dużej precyzji, która była czynnikiem wpływającym na osiągnięcie pożądanego spadku grawitacyjnego planowanego podłączenia.







Poszczególne odcinki rury kanalizacyjnej zostały zbudowane z modułów rurowych połączonych bezpośrednio w studni kanalizacyjnej. Opracowana technologia łączenia i uszczelniania segmentów rur zapewnia skuteczne, szczelne i trwałe połączenie, co gwarantuje najwyższą jakość i trwałość instalacji.
Zastosowane moduły rurowe posiadają Aprobatę Techniczną Instytutu Techniki Budowlanej, obowiązującą w Polsce.


Główną zaletą technologii z wykorzystaniem Wiertnic Grawitacyjnych MTM 1200 jest wysoka efektywność realizacji, szczególnie w projektach wymagających bardzo dużej precyzji i dokładności spadku grawitacyjnego. Kolejną zaletą jest to, że nie ma potrzeby ingerowania w istniejącą infrastrukturę. Technologia umożliwia wykonanie instalacji w 100% bezwykopowo. Skutkuje to brakiem generowania jakichkolwiek utrudnień komunikacyjnych i innych dla lokalnej społeczności oraz brakiem dodatkowych kosztów budowlanych i społecznych związanych z budową. Skrócenie czasu montażu z wykorzystaniem wierceń grawitacyjnych oznacza znaczne oszczędności dla lokalnych budżetów. To także wsparcie w walce o czyste środowisko, czyste powietrze, to walka ze smogiem i przyjazność dla środowiska w procesach budowlanych.
Nagrody i wyróżnienia
GRAND PRIX 2022 DLA TECHNOLOGII WIERCENIA GRAWITACYJNEGO
XXVII edycja targów WOD-KAN 2022 dobiegła końca. Było to dla nas bardzo ciekawe i owocne wydarzenie. Nasza technologia i produkty wzbudziły duże zainteresowanie wśród osób odwiedzających nasze stoisko.
Moduły rurowe
Do wykonywania rurociągów w technologii wiercenia grawitacyjnego zastosowanie mają moduły rurowe, szczególnie przydatne w miejscach o ograniczonej przestrzeni montażowej, jakimi są studnie. Moduły rurowe wykonane są z polipropylenu (PP).
Technologia Wierceń Grawitacyjnych
Technologia Wierceń Grawitacyjnych, wykorzystująca Wiertnicę Grawitacyjną MTM 1200, pozwala na całkowicie bezwykopową i całkowicie bezinwazyjną realizację sieci wodno-kanalizacyjnych w istniejącej infrastrukturze. Urządzenie w szczególności ma zastosowanie w przypadku konieczności wykonania prac pomiędzy istniejącymi studniami kanalizacyjnymi w gęstej zabudowie miejskiej. Stosowanie tej technologii wpływa na zmniejszenie emisji szkodliwych substancji do środowiska, mniejszą energochłonność robót oraz zmniejsza uciążliwość prac dla lokalnej społeczności.
- komorą startową jest studnia (nowa lub istniejąca) DN 1000, DN 1200 lub większa.
- prace mogą być wykonywane z typowych studni kanalizacyjnych, bez konieczności jakiejkolwiek ingerencji w istniejącą zabudowę, nawierzchnię.
- możliwość realizacji prac wiertniczych z typowych studni bez konieczności ingerencji w otaczającą infrastrukturę.
- maszyna wiertnicza umieszczana jest w studni przez typowy właz DN 600.
- wykonanie kanału nie wymaga żadnych wykopów, praca rozpoczyna się i kończy w studni.
- brak konieczności wykonywania komór startowych oraz ich odwodniania
- możliwość montażu maszyny w studniach o dowolnym, niestandardowym kształcie oraz praca z wykopu przy pomocy mobilnej komory startowej lub/i adapterów
- możliwość wykonywania prac ze studni startowej o niskiej wytrzymałości mechanicznej
- możliwość pracy w studni uzbrojonej w elementy ograniczające przestrzeń bez konieczności ich demontażu
- możliwe jest wykonanie przewiertu na głębokościach nawet powyżej 15m.
- technologia pozwala na wykonanie kanału z dokładnością do 2‰ (w zależności od gruntu).
- wrzeciono wiertnicy może pracować przy samym dnie i pod pokrywą studni.
- wiercenie możliwe poniżej poziomu wody gruntowej. Dotyczy to całej trasy przewiertu również strefy wokół studni.
- praca w gruntach o różnych klasach zwiercenia
- stosowana technologia nie obniża zagęszczenia gruntu, a wręcz pozwala dogęścić strefę wokół układanej rury.
- podczas wykonywania robót wiertniczych na czynnych kolektorach, nie ma konieczności blokowania przepływu ścieków.
- najwyższa skuteczność realizacji sieci kanalizacyjnych w porównaniu do innych dostępnych technologii






Dotacje Unijne
